Onlangs heeft Veenstra|Fritom, samen met Sanders|Fritom en andere transportbedrijven, bijgedragen aan een hulptransport naar Moldavië. Waar dit voorheen gebeurde vanuit stichting Mensenkinderen, was er dit jaar een primeur: dit was namelijk de eerste rit die uitgevoerd werd vanuit eigen stichting. Stichting Friese Hulptransporten is opgericht met als missie “Hulpgoederen en donaties rechtstreeks brengen naar mensen in nood”. Dit gebeurt met een warm hart en een accent op Oost-Europa.

Vanuit Veenstra|Fritom werd deze lange en uitdagende rit naar Rezina gereden door Wessel en Timon Veenstra. Op 25 oktober vertrokken zij met een volle wagen aan diverse goederen zoals kleding, meubilair en groentes, richting Moldavië. Naast de arme bevolking in een aantal gebieden, worden in dit land veel oorlogsvluchtelingen uit Oekraïne opgevangen. Dit betekent dat deze hulpgoederen hard nodig zijn.

Zaterdag 25 oktober zijn we vertrokken vanuit Drachten met vijf vrachtwagens vol met hulpgoederen voor Moldavië. Wessel G Veenstra en zoon Timon Veenstra mochten de auto van Veenstra|Fritom bemannen voor dit transport. De verdere bestuurders waren Tom Wiersma met een auto van Sanders|Fritom, Brant Visser en Freerk Lautenbach met een eigen auto en Durk Douwes met een auto die door Reining Hoogezand beschikbaar was gesteld.

De eerdere transporten naar Moldavië gingen onder regie van Stichting Mensenkinderen. Dit was het eerste transport wat onder de eigen stichting Friese hulptransporten is uitgevoerd. Deze stichting met een netwerk van lokale kerkgemeenschappen zorgt ervoor dat de hulpgoederen bij de juiste doelgroep terecht komen.

Opweg naar Rezina

Vanuit Balti verspreiden de vijf auto’s zich over verschillende losplaatsen in Moldavië. Timon en ik moesten lossen in de stad Rezina, wat in het noordoosten van Moldavië ligt tegen de grens met Transnistrië. Transnistrië is een Moldavische provincie die onder Russisch bewind staat. We kwamen daar woensdagavond rond negen uur aan, waarna het zoeken om het losadres begon. De straten hebben wel een naam, maar naambordjes zie je nergens, en ook huisnummers zijn schaars. Dat zoekt lastig in het donker, dus op een gegeven moment hebben we een parkeerplekje gezocht voor de nacht.

Donderdagochtend om half negen kwam ons contactpersoon die ons transport naar Rezina coördineerde bij ons, en was het juiste adres snel gevonden. Er waren voldoende mensen om te helpen, dus we hadden de trailer rond half elf leeg. De mensen waren superblij met de goederen, en zullen ervoor zorgen dat alles bij de juiste mensen terecht komen.

Verhalen van de lokale bevolking

Timon en ik wilden wel weer snel door, maar we kwamen niet weg voordat we gezamenlijk nog van een heerlijke lunch hebben genoten. Daar aan tafel hoor je dan ook de schrijnende maar ook bijzondere verhalen over de leefomstandigheden en de armoede bij een bepaalde groep mensen. En ook zeker de dankbaarheid van de mensen dat wij vanuit Nederland de moeite doen om te helpen, en de goederen zelf ter plekke brengen.

Na de lunch en uitgebreid afscheid te hebben genomen, zijn Timon en ik vertrokken naar het verzamelpunt in Cornesti. Onderweg even goedkoop tanken voor minder dan een euro per liter, en terwijl we daar stonden te tanken kwam Tom Wiersma daar ook net aan.

Gezamelijke afsluiting & Terugreis

Gezamenlijk zijn we naar Cornesti gereden waar we rond vier uur donderdagmiddag aankwamen. Brant Visser en Durk Douwes stonden daar al, en we werden welkom geheten door de plaatselijke dominee. We hebben in Cornesti nog een blik gekregen van de schrijnende armoede waar de mensen in leven. Dan weet je weer even waar je het voor doet.

Donderdagavond rond zeven uur was de laatste auto ook terug, en zijn we met z’n allen wezen eten in een prachtig restaurant in Cornesti. Dat geeft de tegenstellingen dan ook wel aan in Moldavië.

Vrijdagochtend acht uur hebben we de boel weer opgestart om aan de terugreis te beginnen. Na wederom een voorspoedige reis, zonder oponthoud aan de grenzen stonden wij maandagochtend zeven uur in Gmünd Oostenrijk om te laden voor Varsseveld. Om negen uur waren we geladen, en konden we nu even goed gebruik maken van ons dubbele bemanning.

Dinsdagmorgen acht uur gelost in Varsseveld, en weer vijf adressen geladen waren we dinsdagmiddag rond twee uur weer op de basis in Heeg. Timon en ik kijken terug op een mooie reis, en wat het extra bijzonder maakte dat we dit gezamenlijk konden en mochten doen.